Museum of Forgetting • TILT platform
Χώρα: Σουηδία, Ελλάδα
Πόλη: Νόρσεπινγκ, Αθήνα
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες: Κλίτσα Αντωνίου, Konstantin Economou, Μάκης Φάρος, Martin Friberg, Γιούλα Χατζηγεωργίου, Τάκης Ζερδεβάς, Γιασεμή Ράπτη, Ζωή Πυρίνη
Country: Sweden, Greece
City: Norrköping, Athens
Participating Artists: Klitsa Antoniou, Konstantin Economou, Makis Faros, Martin Friberg, Yioula Hajigeorgiou, Takis Zerdevas, Jasmin Rapti, Zoi Pirini
Email: konstantin.economou@liu.se
Works in progress – and in waiting Museum of Forgetting/TILT, Platformes 2020
Museum of Forgetting – Unheimlich Manοeuvres. Klitsa Antoniou, Konstantin Economou, Martin Friberg, Yioula Hadzigeorgiou, Jasmin Rapti. For Cancel: Makis Faros, Zoi Pirini, Takis Zerdevas.
Our everyday lives are more and more imbued with communicative forms that mix colloquial and formal, private and public. We do not just go about our everyday business – we are being recorded, followed, traced – as well as us recording, following and tracing others. We are being maneuvered, and we are manipulated in – and manipulating, our surroundings. We have access to various technologies of communication that have become inbuilt into our everyday lives, not yet but soon on their way to becoming inbuilt in our bodies. These technologies might be seen as outside of our knowledge and control, with an uncanny and automatic “will of their own”: as if we ascribe agency to technology rather than seeing it as just a helpful tool – to be maneuvered and powered. But is this uncertainty something different today or is it the same doubts about technology and power that the late development of modernist industrial and institutional society has raised?
Communicative technologies today are more and more personalized and give rise to new public forms of media outputs. We might create everyday situations that are both recognizable, and uncanny at the same time. We enter the situation of the “unheimlich” – the eerie chafe that disturbs the normal and everyday by small shifts in the usual and secure. How the familial closely contains the unfamilial, that can seem threatening – maybe not so much by some secret, or mysterious alien presence, but rather by our own voices and visions talking back through our mobiles, web-cams, apps, Artificial intelligence algoritms, deep fakes – our online-ness. So the unheimlich that Freud wrote about has today made the transition from communicating face to face, to communicating medium to medium – maybe we are just the stuff, or content that technologies feed on when they live on their everyday lives. The manouverability of the unheimlich can be the life giver – but pumping life into self serving thechnologies without needing us to order them about…
Konstantin Economou/2020
Unheimlich manοeuvres
Η καθημερινή μας ζωή είναι ολοένα και περισσότερο εμπνευσμένη από επικοινωνιακές μορφές που συνδυάζουν την διασκεδαση με την επίσημοτητα, το ιδιωτικο με το δημόσιο. Δεν πρόκειται απλώς για μια μονοδιαστατη καθημερινότητά – μας καταγράφουνε, μας ακολουθούνε, μας εντοπίζουνε – οπως επισης καταγραφονται, παρακολούθουνται και εντοπιζονται οι υπολοιποι. Κατευθυνουμε το περιβάλλον μας οπως και κατευθυνομαστε απ’αυτο. Έχουμε πρόσβαση σε διάφορες τεχνολογίες επικοινωνίας που έχουν ενσωματωθεί στην καθημερινοτητα μας, και μαλιστα σύντομα θα γίνουν ενσωματωμένες στο ιδιο μας το σώμα. Αυτές οι τεχνολογίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εκτός της γνώσης και του ελέγχου μας, με μια αλλοκοτη και αυτόματη “ολοδικια τους βουληση”: σαν να αποδίδουμε την ικανοτητα της ελευθερη βουλησης στην τεχνολογία, αντί να την βλέπουμε σαν ένα χρήσιμο εργαλείο – που θα επρεπε να κατευθυνεται και να φορτιζεται. Αραγε αυτή η αβεβαιότητα είναι κάτι διαφορετικό σήμερα, ή προκειται για μερος της ιδιας αμφιβολίας για την τεχνολογία και την εξουσία που έχει θέσει η καθυστερημένη ανάπτυξη της νεωτεριστικής, βιομηχανικής και θεσμικής κοινωνίας;
Οι επικοινωνιακές τεχνολογίες σήμερα είναι όλο και πιο εξατομικευμένες και δημιουργούν νέες δημόσιες μορφές εκροών των μέσων ενημέρωσης. Μπορούμε να δημιουργήσουμε καθημερινές καταστάσεις που είναι ταυτόχρονα αναγνωρίσιμες και αποξενωτικες. Εισερχόμαστε στην κατάσταση του “unheimlich” – η τρομακτικη ‘φαγουρα’ που διαταράσσει το συνηθισμενο και το καθημερινο κινοντας απαρατηρητα εντος του συνηθισμένου και του ασφαλές. Οπώς το οικογενειακό κλιμα περιέχει στενά το άγνωστο, που μπορεί να φανει απειλητικό – ίσως όχι τόσο από κάποια μυστική ή μυστηριώδη ξένη παρουσία, αλλά από τις δικές μας φωνές και οράματα που διαδρουνε μεσω των κινητων μας, τα web-cams, apps, Αλγόριθμους Τεχνητής Νοημοσύνης, ‘deep fakes’ – η την παρουσια μας στο διαδικτυο. Έτσι, το ‘unheimlich’ που περιέγραψε ο Φρόιντ έκανε σήμερα τη μετάβαση από την επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο, στην επικοινωνία μεσο με μεσο – ίσως να μην είμαστε παρα μόνο η υλη, ή το περιεχόμενο απο το οποιο τροφοδοτούνται οι τεχνολογίες καθως βιωνουν την καθημερινότητά τους. Η ευελιξία του ‘unheimlich’ μπορεί να είναι ο δωρητής ζωής – αλλά η άντληση της ζωής σε αυτο-εξυπηρετούμενες τεχνολογίες, χωρίς καμια αναγκη να τα κατευθυνουμε……
Κωνσταντίνος Οικονόμου / 2020
