Δανάη Τσολάκη | Danai Tsolaki • Άτιτλο
(5ο έτος | 5th year)
Γύψος, αφρός πολυουρεθάνης, κερί, νάιλον, ακρυλικό βερνίκι | Plaster, polyurethane foam, wax, nylon, acrylic varnish, 45 x 50 x 90 cm
Ποίημα Δ. Δασκαλόπουλου:
ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ
ʽΌπου καί νά γυρίσεις τό μάτι σκοτάδι καί σιωπή.
Στίς λευκές φλέβες τῶν διαδρόμων ἀντιχτυποῦν
οἱ ἀκονισμένες κόψεις τῆς καθημερινότητας.
Τά ἀντικείμενα κινοῦνται ἐναντίον σου·
Σκύβεις γιά νά προφυλαχτεῖς, ἑλίσσεσαι γιά ν’ ἀποφύγεις.
Οἱ στιγμές σταλάζουν ἀπ’ τήν κλεψύδρα τους θάνατο.
Τά παράθυρα θρέφουν ἀναρριχώμενα ἑρπετά.
Χτυπήματα στήν πόρτα ἀναγγέλλουν ἀπροσδόκητες ἐπισκέψεις·
νέες ἀφετηρίες, ἄγνωστα τέρματα, ὁδοδεῖχτες καί σύνορα,
παλιννοστήσεις ἀναπόφευκτες.
ʼΑκινητεῖς στό βυθό τῆς κίτρινης θάλασσας
ἀνάμεσα σέ κορνίζες συγγενικῶν μορφῶν
καί σέ μνῆμες ἀνεπανάληπτες
πού ἄν ἔζησες ἢ δέν ἔζησες δέν τό κατέχεις.
Βουλιάζοντας στόν κόσμο σου, προδομένος ἀπ’ τόν κόσμο σου,
ἀπροφύλαχτος, ἀνυπεράσπιστος, ἐκτεθειμένος
στό σκοτάδι καί τή σιωπή.
Μέσα στό σκοτάδι καί τή σιωπή.