Σοφία Σουλιώτη | Sofia Soulioti • Τα χρόνια που θα έρθουν

Ποίημα Δ. Δασκαλόπουλου: 

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ

Τά χρόνια πού θά ҆ρθουν

ἔχουν ἕνα πρόσωπο πού δέν μᾶς μοιάζει.

Λιγότερα δέντρα, περισσότερες σκιές

ἀναποφάσιστα ποτάμια καί βουρκωμένες θάλασσες.

Μόνον τά δάχτυλα κρατοῦν σφιγμένη

τή δική τους ἀμετάφραστη γλώσσα

καί οἱ ψίθυροι στούς κλειστούς χώρους

θυμίζουν πῶς γεννιέται ἕνα λουλούδι.

Τά χρόνια πού θα ҆ρθουν

τά ἔχουμε κιόλας ζήσει σέ βαθιά σιωπή.

Νυχτώνει πάνω στήν πόλη. Ἑτοιμάσου!

Μεταναστεύουμε σέ ἄλλα τοπία

ταξιδεύοντας μέσα στά νεῦρα

ἑνός γέρου πλάτανου, στό κελάρυσμα τοῦ νεροῦ,

στήν παιδική ἀθωότητα.

Τά χρόνια πού θά  ҆ρθουν

μέ μιά γεύση στάχτης στίς μέρες τους

πάνω ἀπό τά ἐρείπια τῆς πόλης

τροφή γιά τήν ἀξίνα τοῦ ἀρχαιολόγου

εἶναι γηγενή καί ἀταξίδευτα

στίς νύχτες τοῦ φεγγαριοῦ.

Τά χρόνια πού θά ҆ρθουν

πάνω ἀπό τά ἐρειπωμένα μας βλέμματα

δέ θά θυμοῦνται τούς κλειστούς χώρους

καί τά κορμιά μας ἀκυβέρνητα

στίς νύχτες τοῦ φεγγαριοῦ.

Τά χρόνια πού θά ҆ρθουν

πάνω ἀπό τήν προϊστορική ζωή μας

μικρά λουλούδια στή λησμονιά

τῆς καινούριας, ἀγέρωχης μέρας.

Τά χρόνια πού θά  ҆ρθουν

τυφλά κι ἀνονείρευτα ἀπ҆ τό πλατάγισμα

μιᾶς παγωμένης φτερούγας.

Τά χρόνια

πού θά ҆ρθουν