Στένια Παρασκευά | Stenia Paraskeva • In Memoriam
(4ο έτος | 4th year)
Μολύβια γραφίτη σε χαρτί | Graphite pencils on paper, 35 x 50 cm, 2021
Με αφορμή το ποίημα του Δημήτρη Δασκαλόπουλου “IN MEMORIAM” επέλεξα να απεικονίσω ένα δικό μου αγαπημένο πρόσωπο, δημιουργώντας μία σειρά πορτρέτων με μολύβι. Το εικονιζόμενο πρόσωπο βρίσκεται ξαπλωμένο στη γη, περιτριγυρισμένο και σε επαφή με φυτά και λουλούδια. Μέσω του έργου μου θέλησα να μεταφέρω το αίσθημα του εφήμερου, καθώς και τις έννοιες του θανάτου, της αναγέννησης, αλλά και της μνήμης.
Influenced by Dimitris Daskalopoulos’ poem “IN MEMORIAM” I decided to depict an individual that’s dear to me, in a series of pencil portraits. The person depicted is lying on the ground, surrounded by and being in touch with plants and flowers. In this project I wanted to convey the essence of the transient, the concept of death and rebirth, as well as that of memory.
Ποίημα Δ. Δασκαλόπουλου:
IN MEMORIAM
Πέθανε ἀπόψε ὁ φίλος μας.
Ὡς ἔκλεισε τά μάτια του σκοτείνιασεν ἡ γῆς
καί στῆς αὐλῆς τό ξέφωτο τσακίστηκε μιά γλάστρα.
Μή βάλετε στόν τάφο του σταυρό·
θά κατέβοῦν στό προσκεφάλι του
οἱ γυάκινθοι πού ἀγάπησε
νά τοῦ κρατήσουν συντροφιά στή νύχτα
καί θά σπιθίσουνε χαμόμηλα στ’ ἀχείλι
πού κάποτε λαμπάδιαζε τό γέλιο του.
Μή βρέξουνε τά σύννεφα
γι’ αὐτόν πού πόθησε τόν ἥλιο·
ἄς μή θολώσουν οἱ ματιές
γι’ αὐτόν πού λάτρεψε τήν ξαστεριά.
Τον ἔκλαψαν οἱ νύχτες πού ξαγρύπνησε
καί οἱ αὐγές πού καλημέριζε τό φῶς·
τόν ἔκλαψαν δυό μάτια ἀπό τόν οὐρανό
μέ μιά ψιλή βροχούλα.