Δημήτρης Παπαδόπουλος | Dimitris Papadopoulos • Δίπτυχο Επιτύμβιο
(3ο έτος | 3rd year)
Λάδι σε μουσαμά | Oil on canvas, 40 x 65 cm (x2), 2021
Σκοπός μου ήταν να περιγράψω το τοπίο και την εικόνα που περιγράφει ο κ. Δασκαλόπουλος, πιάστηκα κυρίως από την αίσθηση που μου προκάλεσε και προσπάθησα να το μεταφράσω με μια προσωπική παλέτα και γραφή. Τα έργα είναι δίπτυχο έχουν γίνει εκ του φυσικού και απεικονίζουν ένα νυχτερινό και ένα μεσημεριανό τοπίο.
My purpose was to depict a landscape with trees as mr. Daskalopoulos describes them in his poem, I was mainly moved by the sensation it provokes and translated it with my personal colour palette and brushstrokes. The work is a diptych painted from life and are depictions of a night and day landscape.
Ποίημα Δ. Δασκαλόπουλου:
ΔΙΠΤΥΧΟ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ
Ι.
Ξαφνικὰ
πῆρε νὰ μαυρίζει ἡ μέρα
παρόντος τοῦ ἥλιου
κι ἄρχισε νὰ σφυρίζει κατεβαίνοντας
μὲ βιὰ ἀπ΄ τὰ βουνὰ γοργόφτερος
πρώιμος χειμωνιάτικος ἀγέρας.
Τὰ δέντρα τῆς αὐλῆς προσκυνοῦσαν
χτυποῦσαν τ’ ἀνοιχτὰ παραθυρόφυλλα
πιστὰ ἀκόμη στὸ καλοκαίρι.
Φόβος κρυφὸς φώλιασε στὶς καρδιές.
Ἔκανε τὸ σταυρό της ψέλλισε
κατάλληλες γιὰ τὴν ὥρα ἱκεσίες.
Δὲν μποροῦσε νὰ καταλάβει
πὼς κατηφόριζε ἀπ’ τὸν οὐρανὸ μὲ τὴ ρομφαία
Ἀρχάγγελος νὰ παραλάβει τὴν ψυχή του.
Νύχτα στὴν πόλη νύχτα στὴ χώρα,
στὴ νύχτα χωνεμένος.
Ἀπὸ τότε
ΙΙ.
Νά πῶς ἔγιναν τὰ πράγματα.
Βραδάκι στὸν κῆπο τοῦ νοσοκομείου
ἡ ἀνήλικη δροσιὰ τοῦ δειλινοῦ προσπαθοῦσε
μάταια ν’ ἀνταγωνιστεῖ τὴ θέρμη τῆς μέρας.
Δὲν εἶχαν μεστώσει κορμὶ καὶ μυαλὸ
δὲν γνώριζες τί ξημερώνει ἡ ἐπιούσα.
Μπροστά σου ἁπλώνονταν ὑποσχετικὲς
οἱ εὔφορες κοιλάδες τῆς νεότητας καὶ
ἕνας νεόκοπος ἕρωτας – νόμισμα ἀκυκλοφόρητο.
Τὸ ἐλάχιστο σύννεφο μπροστὰ στὸ φεγγάρι
ἦταν ἡ σκιὰ ποὺ ἔριχνε ὁ θάνατος
καθὼς πλησίαζε ἀναποφάσιστος.
Ἐρχόταν κι ἔφευγε ἐρχόταν κι ἔφευγε
μὲ βήματα ἀθόρυβα.
(Τὸ νόμισμα ἀποδείχτηκε κίβδηλο
οἱ εὔφορες κοιλάδες κατάντησαν
ἄνυδρη στέπα.)
Καθὼς τελείωνε τὸ ἐπισκεπτήριο
δὲν εἶπες τὴν καθιερωμένη καληνύχτα
μὴ θέλοντας νὰ ταράξεις τὸν βαθὺ ὕπνο της.
Μόνον τὸ ἄλλο πρωὶ κατάλαβες
πὼς ἦταν ὁριστικὴ δοκιμὴ
γιὰ τὸν αἰώνιο ὕπνο.